این سومین سالیه که سوم شهریور رو جشن گرفتم... می دونم روزا مثل ابرایی که اسیر دست بادن دارن تند و تند می گذرن و تا چشم باز کنم این پرنده ی کوچولوی معصوم و بی گناه از تو دستام پرمیزنه و میره دنبال زندگیش... رایان کوچولوی من... ببخش که تو رو از سیاره ی قشنگت به این جنگل وحشت آوردم اما باور کن زندگی با تو خیلی قشنگ و زیباتر از زندگی بدون توئه. منو بخاطر خودخواه بودنم دراین یک مورد ببخش. سعی می کنم اگر نتونستم زندگیت رو پر از خوشی و شادی و خنده کنم دست کم برات سختش نکنم. من مادر خوبی نبودم چون یک مادرخوب تنها کاری که می تونه و باید برای بچه ش بکنه اینه که ی پدر خوب برای بچش انتخاب کنه... من موفق نشدم... هرچقدر هم که تلاش کردم و هی دست دست کردم تا بهترین پدر رو برات پیدا کنم بازم نشد... منو ببخش و سالها بعد که خواستی پدر بشی پدر خوبی باش پسرم. دوستت دارم.